Mijn werk als boekhouder

Door: een anonieme blogger

Sinds bijna een jaar heb ik een nieuwe baan als boekhouder. Ik ben de enige boekhouder van het bedrijf met ondersteuning van een accountant en een collega voor debiteurenbeheer. Anders zou ik de baan echt niet trekken in 40 uur. De druk is voor mij erg groot en diep van binnen weet ik dat deze functie eigenlijk teveel negatieve energie kost.

De reden dat ik nog niet aan het solliciteren ben naar iets anders, komt eigenlijk vooral doordat er ook wel voordelen zijn aan mijn functie. En aangezien ik nog geen tijd maak voor solliciteren, vind ik andere dingen blijkbaar toch belangrijker. Ook heb ik een collega met wie ik het heel goed kan vinden waardoor ik het vaak ook wel naar mijn zin heb. Mijn functie is voor iemand zonder autisme ook niet de meest ideale baan.

Geen uitdaging

Door situaties waar ik verder niet te diep op in zal gaan is het erg lastig om goed geconcentreerd te blijven werken. Vrijheid in een baan vind ik fijn, maar is ook wel moeilijk doordat ik moeite heb met plannen en organiseren. Een wat minder fijn gesprek met externe partijen kan mijn planning negatief beïnvloeden. Het kost soms moeite om het los te laten afhankelijk van hoeveel last ik heb van mijn autisme.

De functie is ook eigenlijk onder mijn niveau zonder de uitdaging die ik nodig heb om mij te ontwikkelen als boekhouder. Aangezien ik alleenstaand ben zal ik er voor blijven vechten om mij zo min mogelijk druk te maken als het tegenzit. Op zulke momenten baal ik wel dat mijn werkgever niks af weet over mijn diagnose. Ik heb nog nooit klachten gehoord over mijn communicatie, iets waar ik in het verleden wel jarenlang feedback over kreeg. Dit geeft mij wel zelfvertrouwen voor een nieuwe baan.

Van overprikkeling naar overwerk naar overprikkeling

Op veel momenten weet ik er wel goed mee om te gaan en besef ik mij dat ergeren, geïrriteerd zijn en klagen niet bepaald helpende gedachten zijn. Sommige dagen heb ik het idee dat ik nauwelijks aan boeken ben toegekomen en vaak vraag ik mij af of dit door mijn autisme komt. Doordat ik mij daar vervolgens schuldig over voel, werk ik regelmatig over.

Iets wat eigenlijk niet heel handig is omdat de wat minder productieve dagen meestal ontstaan na overprikkeld te zijn geweest. Als ik dan vervolgens nog langer blijf werken, ontstaan er symptomen van een burn-out. De werkdagen gaan met ups en downs.

Gelukkig weet ik dit wel te verbergen tegenover collega’s, maar soms zou ik willen dat ze weten wat er diep van binnen in mij omgaat. In mijn volgende blog zal ik meer vertellen over hoe een werkdag voor mij prettiger zal zijn. De functie van boekhouder/administrateur is namelijk echt wel goed uit te voeren voor een autist mits er niet teveel situaties plaatsvinden waardoor je overprikkeld raakt.