Je leert met je autisme omgaan en dat is natuurlijk heel mooi. Maar wat als je dan toch iedere keer jezelf erop betrapt dezelfde valkuilen weer tegen te komen? De impact van je autisme is ook iets wat je in het ontdekkingsproces van de ‘beperking’ nooit uit het oog moet verliezen.
Comfortzone ++
In de loop der jaren leerde ik steeds beter de impact van mijn autisme in te schatten. Dan kun je dus ook steeds meer sociale dingen doen. Daardoor schuift je comfortzone steeds meer op en kun je dus meer aan. Je grenzen in de gaten houden blijft dan best een ding. Ik wil bijvoorbeeld wel nog steeds op niveau blijven presteren op het werk ook met al die leuke extra dingen die ik buiten het werk kan doen inmiddels. Daar zit af en toe best een uitdaging in.
Struikelblokken
De grootste valkuil die er blijft is dat de invloed die mijn autisme lijkt te hebben minder lijkt. De nadruk ligt dan wel op lijkt. Het kost mij nog steeds even veel energie maar het punt waarop dat energiepeil zijn laagtepunt bereikt komt later. Je kunt dan dus een lange tijd volle bak op adrenaline door blijven gaan met al die leuke sociale dingen, maar de grens bereik ik toch wel.
Het volle emmertje
Autisme en overprikkeling is een combinatie die veel mensen kennen. Overprikkeling komt erop neer dat je hersenen eigenlijk proberen te veel informatie tegelijk te verwerken. Je kunt dat vergelijken met een emmertje dat volloopt. Tot op een zeker moment kan ik al die informatie in de vaart der volkeren wel verwerken tot het punt waarop mijn brein zegt: ‘Het is klaar’. Dan kan ik echt compleet vastslaan. De simpelste dingen worden opeens een enorme taak.
De Fiep
Binnen het ASS is er 1 item wat heel duidelijk naar voren komt. Dit noem je ook wel de ‘fiep’. Het is een onderwerp waarop iemand enorm gefocust kan zijn. In mijn geval is dat voetbal. Ik kan enorm genieten van een oud Engels stadion waar je duizenden en duizenden mensen volop sfeer hoort maken. Op zo’n moment weet ik dat overpikkeling om de hoek komt kijken. De truc is dat ik altijd probeer mijzelf daar dan ruimte omheen te geven. Wat voor mij bijvoorbeeld heel goed werkt is een stukje hardlopen. Mijn brein kan dan even het emmertje weer onder overloopniveau krijgen om de volgende periode weer goed aan te kunnen.
Genoeg rust?
Voor mijzelf is het heel belangrijk goed op een rijtje te hebben welke inspannende ‘projecten’ ik ga ondernemen in een periode. De truc is dan daardoor ook genoeg marge er om heen te kunnen bouwen. Is er een druk weekend? Dan moet ik zorgen daar rondom dan genoeg marge te hebben om even goed te ontprikkelen. Het grootste risico is dat emmertje nét te vol te laten. Daardoor kan ik dan een al met een lager energiepeil beginnen dan eigenlijk goed voor mij is.
Welke ‘trucs’ heb jij jezelf geleerd om te leren omgaan met overprikkeling?