Door: Jorien de Jong
Afgelopen half jaar was het druk, erg druk! Eigenlijk niet alleen afgelopen half jaar maar afgelopen jaren zeg maar. Vooral ‘het geen tijd maken voor jezelf’ want dat had ik niet. Dacht ik…Natuurlijk breekt dat je uiteindelijk op. Dat gebeurt al bij mensen zonder autisme. Laat staan bij mensen met autisme waarbij overprikkeling tegenwoordig één van de kenmerken is in de dsm-5 (Heel fijn, die erkenning!)
In de loop van de tijd bouwde ik een vermoeidheid op waar ik in de vakanties altijd net weer een beetje van bij kon komen. Écht net aan zeg maar! Vanaf februari 2016 begon ik me bewust te worden dat het slechter ging. Het ging ook echt steeds slechter. Ik kon minder, presteren lukte niet meer en ik had constant het gevoel dat ik op instorten stond. Ik kreeg zelfs een paar keer commentaar van mensen met wie ik samen moest werken. Het ging niet meer. Ik keek uit naar de vakantie. Twee maanden niets doen. Een heel fijn vooruitzicht! Maar twee maanden niets doen gaat natuurlijk niet met een gezin en ik stond die twee maanden nog constant onder spanning.
Een diep zwart gat
In september begon ik met mijn stage. Erg leuk hoor! Maar ik heb er totaal niet bij nagedacht of dit wel een geschikte stage was voor mij. Dit was dus niet zo. Ik heb het 6 weken volgehouden en daarna heb ik van oktober tot februari thuis gezeten.
Het was de combinatie van de oververmoeidheid die ik lange tijd opgebouwd heb, stress, spanning en een stage die door verschillende omstandigheden niet bij mij paste.
In de tijd dat ik thuis zat, mocht ik bijkomen (terwijl de kinderen wel naar school gingen). Ik heb veel geslapen, maar ook gesport, mezelf op een andere manier leren kennen, alle Harry Potter boeken nog een keer gelezen. Langzaam kwam ik uit een diep zwart gat waardoor ik in februari weer nieuwe moed had om mijn leven opnieuw op te pakken. Om weer te beginnen met school.
Ik kreeg het advies om eerst met mijn scriptie bezig te gaan en dan na de zomervakantie weer stage te lopen.
Dat deed ik dus en met hele fijne begeleiding van verschillende kanten en begrip vanuit school, heb ik geleerd dat er meer is dan alleen school. Dat ik tijd voor mezelf mocht maken om het op andere momenten vol te kunnen houden. Er werd geen druk op ons gezet, het mocht in ons eigen tempo en naar ons vermogen. Met resultaat trouwens, ik heb meer gedaan dan ik zelf voor mogelijk hield. Echt heel apart om te beseffen dat dit zo kan!
Afgelopen half jaar besteedde ik mijn tijd aan deze top drie:
- Gezin (altijd natuurlijk)
- Scriptie
- Tijd voor mezelf
Mijn eigen stageplek
Natuurlijk schiet de rest er dan bij in! Het huishouden is een chaos. Dit heb ik afgelopen dagen op proberen te lossen waardoor ik mijn dagen weer te vol stop en ik vervolgens weer instort. Dat werkt niet.
De komende tijd is het wat rustiger. De komende dagen krijgen we te horen of onze scriptie goed genoeg is, dan moeten we hem verdedigen met een poster en presenteren bij onze opdrachtgever.
Daarna is het vakantie en voor na de vakantie heb ik gelukkig een hele fijne stageplek. Ik mag het interventieplan, wat uit onze scriptie moet komen, verder ontwikkelen en uitvoeren bij onze opdrachtgever. Ik weet nu dus precies waar ik straks terecht kom, welke mensen daar werken, wat ik ga ontwikkelen en wat er van mij verwacht wordt. Eigenlijk heb ik afgelopen half jaar mijn eigen stageplek gecreëerd!
Mooi omschreven hoe dit voor jou gegaan is. Met voor mij hierdaar herkenning in het proces. Een huishouden,gezinn en autisme is niet echt een goeie combinatie