Door: Bart Vanderwaal
Terwijl het Nederlands Elftal zichzelf richting een afgang speelt dacht ik: ‘Ik ga eens een verhaaltje opschrijven’. Iets wat ik vroeger wel vaker deed, maar… daar was ik klaar mee.
Ik ben best vaak klaar met dingen, ongeveer even vaak als dat ik mezelf 100% overgeef aan een doel. Ik ga er dan helemaal voor, weet zeker dat het een succes wordt, spreek er honderduit over tot irritatie van andere mensen die dan vragen of ik het een keer over iets anders wil hebben. En dat wil ik best, maar wat is er naast…. vul in preoccupatie van de maand.
Ik ben muzikant!
Ik koop alles wat bij mijn hobby hoort, desnoods eet ik een maand lang afbakpizza en gehaktballen maar ik moet natuurlijk die gitaar, homegym, versterker, mountainbike hebben, want dit is precies wat ik wil! Dit is helemaal wie ik ben, ik heb mezelf gevonden! Ik ben een muzikant! Nee wacht, ik ben toch een fashion victim! Nee, maar echt dat was een grapje joh, ik ben natuurlijk een bodybuilder! Maar nee toch niet… Weet je wat, verkoop het maar! Zet het maar op marktplaats, ik ben er klaar mee!
Toch maar gewoon een autist
Maar wie ben ik dan? Ben ik gewoon iemand die klaar is met dingen? Weet ik eigenlijk wel wie ik ben? Misschien moet ik maar eens op reis naar het einde van de wereld, want daar lijken mensen zichzelf nogal eens te vinden. Is dit dan een autisme-puntje, is dit gewoon iets waar ik mee moet dealen? Ik denk het wel. En vanaf vandaag, nu weet ik het…
Tot ik er weer klaar mee ben en ik toch echt een bodybuilder ben…. Of een man die vogeltjes zoekt in het bos en beschrijft hoe hun klank is. Een vogelaar. Of toch maar gewoon een autist.
Herkenbaar!! Alsof ik mij zelf teruglees…
Lachen… Ik zelf heb niet echt dat hopgedrag maar verdiep mij wel enorm in wielrennen en autotechniek…
Hello Bart, allang niks van je gehoord. Glad to hear from you. Edward put everything 2 gether.