Mijn eigen ruimte

Door: Heidi van Aken (België)

Samenwonen met mijn partner lukt prima. Wat me hierbij helpt is het hebben van een eigen kamer. Een kamer waar ik volledig mezelf kan zijn zonder rekening te houden met mijn vriend. Geen stress om het opgeruimd te houden, weten dat je dingen terugvindt waar jij ze hebt gelegd en een ruimte die prikkelarm is… oh heaven is a place on earth. 

Als je een autisme spectrum stoornis hebt, zoals ik, en samenwoont, kan het zeker het overwegen waard zijn om een eigen kamer in te richten, die enkel en alleen van jou is. Ik geef yogalessen en gebruik mijn eigen kamer om mijn eigen practise te doen.

Mijn eigen kamer kijkt uit op de tuin en op de paarden van de buren, super! In het midden ligt mijn yogamat en daaromheen allerlei attributen die mij helpen bij mijn oefeningen. Dekentjes, kussens, blokken…ze ondersteunen mij als ik oefeningen doe. Geurkaarsjes maken het helemaal af in mijn eigen ruimte. Hoewel ik in de winkel de geur niet kon verdragen, blijken ze in mijn eigen kamer wel heerlijk. Op de foto zie je ook mijn ‘pluche’ knuffel in het midden. Die mag alleen naar binnen als ik zogenaamde yin-oefeningen doe. Anders geraak ik niet verder in mijn sessie…knuffelkont!

hedis-kamer

Voor mij is het belangrijk om die eigen ruimte te hebben. Hoe doen anderen dat die samenwonen en een autisme spectrum stoornis hebben? Heb je genoeg ruimte en tijd voor jezelf?

4 gedachten over “Mijn eigen ruimte”

  1. Hallo Heidi,
    Dank voor dit herkenbare verhaal. Denk dat de behoefte die jij schetst,er een is, die binnen elke relatie geldt. Ze is wat mij betreft breder toepasbaar dan alleen de doelgroep van mensen met een vorm van autisme.
    Het is wat mij betreft een vorm van elkaar de ruimte geven in een relatie. Dit is wat mij betreft een van de basisgegevens van een goede relatie. Min vrouw en ik hebben de stilzwijgende afspraak dat we ook dingen voor onszelf mogen hebben. Inmiddels hebben wij net onze zilveren bruiloft gevierd (25 jaar) en zien wij daar bij leven en welzijn nog wel wat jaartjes bijkomen.

    1. Hey Carlo,
      je hebt volledig gelijk; ruimte geven aan elkaar is in elke relatie belangrijk. In mijn geval neem ik dit heel letterlijk op.
      Alvast een dikke proficiat met je zilveren bruiloft! Leuk om te lezen dat jullie zo een standvastige relatie hebben 🙂

  2. Mooie rustige kamer. Leuk om te zien dat er meer aan Yoga doen. Ik heb trouwens tijdens mijn opleiding een ruimte mee ontwikkeld voor medestudenten. Al ziet deze ziet er wel even wat anders uit.

  3. Wij zij nu een jaar samen en hebben elk onze eigen woning. We hebben allebei een kind uit een vorige relatie en onze co-ouderschap, een week-om-week regeling, loopt gelijk.
    Mijn partner heeft de officiëlediagnose ASS en bij mij heeft de psychiater het vermoeden van ASS. Maar de wachtlijsten in de klinieken zijn momenteel zo lang dat je jezelf zelfs niet meer kan aanmelden voor de wachtlijst. En testing in de privé is heel duur.
    Momenteel verblijf ik bij mijn partner de week dat we ‘kindloos’ zijn, en zijn we elk in onze eigen woning als de kinderen bij ons verblijven.
    Ik fantaseer regelmatig over samenwonen, maar ben bang dat dat niet gaat lukken omwille van het snel overprikkeld zijn. Ik mis mijn partner wel in de week dat we niet samen zijn. Misschien is elk een eigen ruimte creërenin hetzelfde huis inderdaad wel een mogelijke oplossing. En dan heel duidelijke en concrete afspraken maken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *